Στα ψιλά των ψηφιακών εφημερίδων είδα έναν τίτλο που με στεναχώρησε πάρα πολύ. Έλεγε (μάλλον έγραφε) «έρχονται κατασχέσεις για τις οφειλές της Εφορίας».
Τα τελευταία στοιχεία της ΑΑΔΕ είναι αποκαλυπτικά και φυσικά ανησυχητικά. Το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος των Ελλήνων προς την Εφορία εκτοξεύτηκε στα 111,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων περίπου 27 δισ. θεωρούνται «ανεπίδεκτα» είσπραξης λόγω πτωχεύσεων, ανενεργών ΑΦΜ ή επιχειρήσεων που έκλεισαν. Η κυβέρνηση είναι αισιόδοξη για τις εισπράξεις, αν και γνωρίζει ότι η πραγματικά «δεξαμενή» εισπράξεων είναι στα 84,5 δισ. ευρώ. Παράλληλα η «παραγωγή» χρεών «γκαζώνει» και μόνο στο οκτάμηνο του 2025 οι νέες οφειλές ανέβηκαν στα 6,1 δισ. ευρώ από 4,9 δισ. πέρυσι, αύξηση σχεδόν 25%.
Πίσω από τα ποσά αυτά βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που πνίγονται από φόρους, ακρίβεια και κυρίως έλλειψη ρευστότητας και αποκλεισμό από τα τραπεζικά ιδρύματα. Το λυπηρό είναι ότι αντί για λύσεις στα προβλήματα δημιουργούνται νέα προβλήματα στα προβλήματα με αναγγελία κατασχέσεων και βαριά πρόστιμα, αγνοώντας ότι το χρόνιο θέμα δεν είναι η «αποδοτικότητα» της είσπραξης της Εφορίας, αλλά η αέναη δημιουργία νέων χρεών. Η κατάσταση έχει περιέλθει σε μία αέναη «λούπα»: Οσο κυνηγάνε να εισπράξουν, τόσο διογκώνεται το χρέος.
Το ζήτημα είναι και πολιτικό και κοινωνικό.
Η αδυναμία του κράτους να σχεδιάσει πραγματικές λύσεις στην παραγωγή ουσιαστικού ΑΕΠ για την μεσαία και κάτω επιχειρηματικότητα και να δημιουργήσει ένα υγιές φορολογικό εισπρακτικό περιβάλλον με στοχευμένες ρυθμίσεις και ελαφρύνσεις για όσους δυσκολεύονται να πληρώσουν, δείχνει έλλειψη μέσο και μακροπρόθεσμης στρατηγικής. Οι πολίτες αισθάνονται ότι πληρώνουν το τίμημα μιας πολιτικής, που υπερτονίζει τα φορολογικά έσοδα βραχυπρόθεσμα, αλλά αγνοεί τις συνέπειες μακροπρόθεσμα. Τα φορολογικά έσοδα μάλλον πέφτουν σε «πίθο των Δαναΐδων» παρά με ταμείο χωρίς τρύπες και που κάποτε θα γεμίσει.
Αν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή φορολογικής στρατηγικής, με συνδυασμό πραγματικών ελαφρύνσεων, ρυθμίσεων και ειδικά αποφυγής και πρόληψης νέων χρεών, για να μην αναφέρουμε την κατακόρυφη άνοδο τους κόστους ζωής, τα ληξιπρόθεσμα χρέη είναι «δηλητήριο» στην καθημερινή ζωή των πολιτών και των επιχειρήσεων.
