Η πώληση της Telekom Romania (TKRM) σηματοδοτεί το οριστικό τέλος των διεθνών δραστηριοτήτων του Oμίλου ΟΤΕ στο εξωτερικό, ο οποίος πλέον έχει το λογότυπο της Telekom (πρώην DT) στο μέγαρο της λεωφόρου Κηφισίας. Επρόκειτο για μια στρατηγική πορεία επέκτασης του ΟΤΕ, που ξεκίνησε το 1996 επί ηγεσίας του Πέτρου Λάμπρου (ΕΔΩ βιογραφικά στοιχεία). Η προετοιμασία της ξεκίνησε σχεδόν αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων Λάμπρου, το 1993, εν μέσω μίας ταραγμένης περιόδου για τις ελληνικές τηλεπικοινωνίες (ΕΔΩ μία συνοπτική καταγραφή). Η πανίσχυρη ελληνική (τότε) εταιρεία τηλεπικοινωνιών με την εξαγορά μειοψηφικής συμμετοχής 20% το 1997 της Telekom Srbija (Serbia Telecom) άρχισε την διεθνή της επέκταση, ως κίνηση πραγματικής εξωστρέφειας των κρατικών εταιρειών της εποχής, που όμως πολύ σύντομα ακολούθησαν την πορεία της ιδιωτικοποίησης. Η στρατηγική αυτή κίνηση συνεχίστηκε με την εξαγορά των εταιρειών Romtelecom (Ρουμανία), της AMC (Αλβανία), της Globul (Βουλγαρία), Armentel (Αρμενία), HellasSat κ.λπ. και προσέδωσε τον Ομιλο ΟΤΕ, νυν Telekom, την αίγλη ενός ισχυρού περιφερειακού παίκτη, παρά το γεγονός ότι για πολιτικούς και ακατανόητους στρατηγικούς λόγους η τότε κυβέρνηση δεν επέτρεψε το 1993 την είσοδό του εξ αρχής στην κινητή τηλεφωνία.
Η ρευστοποίηση των διεθνών συμμετοχών του Ομίλου ΟΤΕ, νυν Telekom, στο εξωτερικό απέφερε πολύτιμη ρευστότητα η οποία αξιοποιήθηκε και στην αναδιάρθρωσή του για την δημιουργία νέας δομής με πολύ λιγότερη στελέχωση, σύγχρονες βαθμίδες διοίκησης, προσοχή σε νέες υπηρεσίες ICT, επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες με τελικό στόχο την επικράτηση στην εσωτερική αγορά στην οποία σήμερα κυριαρχεί.
Ο ΟΤΕ, όπως και η ΔΕΗ, αποτελούν δύο «βαριά» ελληνικά business case, τα οποία πρέπει να διδάσκονται στα ελληνικά οικονομικά πανεπιστήμια, ως τα απόλυτα παραδείγματα προσαρμογής στις διεθνείς, ελληνικές και τεχνολογικές εξελίξεις.
