Οι αθέατες υδάτινες διαδρομές μέσα στη γη είναι το θέμα, που αναδεικνύεται εκθεσιακά στον λαμπρό τερματικό σταθμό του Μετρό «Δημοτικό Θέατρο» της Γραμμής 3, που τη Δευτέρα εγκαινιάστηκε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η μόνιμη αρχαιολογική έκθεση του σταθμού με τίτλο «Ιστορίες για το Αθέατο Νερό» γνωρίζει στους κατοίκους της πόλης αλλά και στον καθένα φυσικά, ιστορίες νερού, που «γράφτηκαν» στην περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πηγάδια που ανοίχτηκαν για να βρεθεί νερό, δεξαμενές που κατασκευάστηκαν προκειμένου να αποθηκευτεί το απαραίτητο για τη ζωή του ανθρώπου αγαθό, κανάλια και αγωγοί για την διαμοίρασή του.
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που έγιναν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιά για τη δημιουργία του μετρό αποκαλύφθηκαν 150 κατασκευές, που είχαν σχέση με αρχαία υδροσυστήματα – χαρακτηριστικά της αρχαίας πόλης του Πειραιά – που ήρθαν μάλιστα να προστεθούν στα περισσότερα από 345 πηγάδια και τις 388 δεξαμενές που έχουν βρεθεί σε παλαιότερες ανασκαφές στην πόλη.
Η ιδέα της έκθεσης
Κεντρική ιδέα για τη σύνθεση του μουσειολογικού σκεπτικού στην παρουσίαση του συνόλου στον σταθμό ήταν η σύνδεση της διαχείρισης του νερού με την ιστορική και κοινωνική εξέλιξη της πόλης του Πειραιά από τα Κλασικά χρόνια έως την Ύστερη αρχαιότητα. Έτσι η παρουσίαση του συστήματος υδροδότησης της αρχαίας πόλης αναπτύχθηκε σε πέντε θεματικές ενότητες.
Παράλληλα τα ανασκαφικά δεδομένα που παρουσιάζονται προέρχονται από δύο αλληλοσυμπληρούμενες πηγές, τα οικιστικά κατάλοιπα και τις υπόγειες κατασκευές ύδρευσης. Τα ίχνη των αρχιτεκτονικών δομών, από τη µία πλευρά, µας οδηγούν στην ανάλυση και την ανασύνθεση της εικόνας του πειραϊκού αστικού τοπίου. Τα πηγάδια και οι δεξαμενές, από την άλλη, µαζί µε τα αντικείμενα τα οποία βρέθηκαν, καλυµµένα µε λάσπη στο εσωτερικό τους, µας μεταφέρουν, σαν «χρονοκάψουλες», ιστορίες για τη χρήση των ίδιων των υπόγειων κατασκευών και την καθημερινή ζωή των κατοίκων.
Οι θεματικές ενότητες υποστηρίζονται από τέσσερις βασικούς εκθεσιακούς τύπους
Την έκθεση αντιγράφων των συστημάτων άντλησης, συλλογής και μεταφοράς νερού, όπως εξελίχθηκαν από την ίδρυση της πόλης τον 5ο αι. π.Χ. έως τη ρωμαϊκή περίοδο. Και την έκθεση πρωτότυπων εκθεμάτων που σχετίζονται με τον τρόπο διαμόρφωσης και λειτουργίας μιας πειραϊκής οικίας σε σχέση με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της πόλης. Το κεντρικό έκθεμα τοποθετήθηκε κάτω από γυάλινο δάπεδο της υπόγειας διάβασης. Πρόκειται για την ανασύσταση ενός ανδρώνα κλασικής οικίας που αποκαλύφθηκε στη σωστική ανασκαφή κατά την κατασκευή του Φρέατος Δεληγιάννη και το οποίο αποσπάστηκε και συντηρήθηκε για το σκοπό αυτό.
Η παρουσίαση εξάλλου, της χρήσης του νερού στην καθημερινή ζωή των αρχαίων κατοίκων του Πειραιά γίνεται με ψηφιακά εκθέματα. Σε videowall προβάλλονται μορφές από την αρχαία εικονογραφία σε ανθρώπινη κλίμακα και σε διάδραση με σκηνικά που μεταβάλλονται παραπέμποντας στην εκάστοτε δραστηριότητα. Και η αφήγηση ολοκληρώνεται με το εποπτικό υλικό που πλαισιώνει την κατά χώραν ανάδειξη της διατηρούμενης δεξαμενής 27, στο επίπεδο της πλατείας Αγ. Κωνσταντίνου, πλησίον της κεντρικής εισόδου του σταθμού.
Γενικότερα στόχος της έκθεσης είναι να αποτελέσει σημαντικό σημείο αναφοράς για τον Πειραιά και τους πολίτες του και να διεκδικήσει έναν ενεργό ρόλο στην ανάδειξη της αρχαίας πόλης.
