Στοιχεία πολιτικής και στρατηγικής για τον κλάδο των ΤΠΕ και για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας αναδείχθηκαν στο Συνέδριο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ), όπου αναδείχθηκαν παρεμβάσεις, θέσεις και απόψεις που ξεπερνούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς ψηφιακής τεχνολογίας και αγγίζουν τον πυρήνα της αναπτυξιακής στρατηγικής της Ελλάδας. Στο επίκεντρο των συζητήσεων τέθηκε το ερώτημα αν η ψηφιακή μετάβαση θα αποτελέσει συγκροτημένη πολιτική επιλογή ή αποσπασματική διαχείριση έργων.
Η πρόεδρος του ΣΕΠΕ, Γιώτα Παπαρίδου, ανέδειξε τον θεσμικό ρόλο του Συνδέσμου, υπογραμμίζοντας ότι η τεχνολογία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως «ουδέτερη» παράμετρος. «Η ψηφιακή πολιτική είναι πολιτική ανάπτυξης, απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής», τόνισε, επισημαίνοντας ότι οι επιχειρήσεις πληροφορικής ζητούν σταθερό πλαίσιο, διαφάνεια και συνέχεια στις κυβερνητικές επιλογές. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «χωρίς εθνική στρατηγική με βάθος χρόνου, η ψηφιακή πρόοδος κινδυνεύει να εξαντληθεί σε μεμονωμένα έργα βιτρίνας».
Από την πλευρά της κυβέρνησης, ο υπουργός Οικονομίας και Πρόεδρος του Eurogroup, Κυριάκος Πιερρακάκης αναγνώρισε ότι η ψηφιακή διακυβέρνηση αποτέλεσε πεδίο ταχείας μεταρρύθμισης τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο έθεσε τον πήχη ψηλότερα. «Η επόμενη φάση δεν αφορά απλώς καλύτερες υπηρεσίες, αλλά τη μετατροπή της τεχνολογίας σε εργαλείο παραγωγικής ανασυγκρότησης», δήλωσε. Ο υπουργός συνέδεσε άμεσα την ψηφιακή πολιτική με τη μάχη του ανθρώπινου κεφαλαίου, τονίζοντας ότι «η χώρα δεν μπορεί να μιλά για τεχνητή νοημοσύνη και καινοτομία αν δεν κρατήσει τους νέους επιστήμονες εδώ». Παράλληλα, έστειλε μήνυμα ότι το κράτος οφείλει να λειτουργεί με όρους αξιοπιστίας απέναντι στην αγορά.
Στον πολιτικό διάλογο για την στρατγική των ΤΠΕ στην Ελλάδα αναφέρθηκε στην έναρξη του Συνεδρίου η Άννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, δίνοντας έμφαση στη δομική διάσταση του ψηφιακού μετασχηματισμού. «Η τεχνολογία από μόνη της δεν παράγει δημοκρατία ούτε ανάπτυξη. Χρειάζεται πολιτική καθοδήγηση», ανέφερε, ασκώντας κριτική στις αποσπασματικές παρεμβάσεις. Υπογράμμισε ότι η Ελλάδα υστερεί στη σύνδεση εκπαίδευσης, καινοτομίας και παραγωγής, σημειώνοντας πως «χωρίς αλλαγή στο εκπαιδευτικό και διοικητικό μοντέλο, η ψηφιακή μετάβαση θα μείνει επιφανειακή».
Οι παρεμβάσεις ανέδειξαν ένα κοινό πολιτικό συμπέρασμα: η ψηφιακή μετάβαση δεν αποτελεί τεχνοκρατικό ζήτημα, αλλά πεδίο στρατηγικών συγκρούσεων και επιλογών. Ο ΣΕΠΕ, λειτουργώντας ως θεσμικός δίαυλος μεταξύ επιχειρήσεων και πολιτικής εξουσίας, επιχειρεί να πιέσει για συνέχεια, θεσμική μνήμη και εθνική στόχευση.
Όπως συνοψίστηκε από το βήμα του Συνδέσμου, «το ψηφιακό στοίχημα της χώρας δεν θα κριθεί από το πόσα έργα υλοποιήθηκαν, αλλά από το αν η τεχνολογία εντάχθηκε σε ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο για την Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας».
