Με αφορμή την τεράστιας έκτασης (προς το παρόν, γιατί πολλά συμβαίνουν) ψηφιακή πειρατεία στο ΕΕΤΑΑ, όπου ευτυχώς αποφύγαμε ότι τα κλάπηκαν «τα δεδομένα του λαού» έπεσα πάνω στα σχόλια που έκανε ο επικεφαλής του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Γιώργος Περιστέρης, στα εγκαίνια της τρίτης και τελευταίας μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου με Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Το έργο χρειάστηκε σχεδόν οκτώ χρόνια από την προκήρυξη του διαγωνισμού μέχρι την εκκίνηση και με αφορμή την οκταετία ο Γιώργος Περιστέρης βρήκε ευκαιρία να πει μερικά πραγματικά περιστατικά που είναι πραγματικά μοναδικά και χαρακτηριστικά του τρόπου αντιμετώπισης σοβαρών θεμάτων από «μερίδες» πολιτών με συγκεκριμένες πολιτικές επιρροές.
Είπε χαρακτηριστικά: «Το έργο αυτό δημοπρατήθηκε το 2013. Εν τω μεταξύ, συνέβησαν τα εξής: άρχισε να υπερισχύει η άποψη ότι θα ήταν μια περιβαλλοντική καταστροφή για την Πελοπόννησο να γίνουν αυτά τα έργα. Βέβαια, τα σκουπίδια που τα ξεφόρτωναν με ανατροπή από τα φορτηγά σε διάφορα απόμερα σημεία και βρομούσαν και καίγονταν δεν ήταν καταστροφή».
Ότι «ήταν υπερδιαστασιολόγημένο το έργο. Ότι επρόκειτο για μια φαραωνική κατασκευή και σύλληψη, διότι τα απόβλητα, τα στερεά απόβλητα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να περάσουν τους 80.000 τόνους τον χρόνο. Εμείς τότε τους είπαμε, στους ανθρώπους αυτούς που είχαν αυτήν την άποψη, και οι οποίοι λέγανε επίσης ότι τα σκουπίδια είναι «περιουσία του λαού», ότι αναλαμβάνουμε το οικονομικό ρίσκο: αν είναι 80.000, να πληρωθούμε μόνο τους 80.000 τόνους. Προφανώς, τα σκουπίδια ήταν και είναι ελαφρώς περισσότερα από αυτά για τα οποία έχει διαστασιολογηθεί η μονάδα. Έφτασαν ήδη τους 240.000 με 250.000 τόνους τον χρόνο και όχι 80.000 που έλεγαν».
Επίσης, πρόσθεσε ο Γιώργος Περιστέρης, «υπήρχε και ένα άλλο αφήγημα: ότι θα έπρεπε να δοθούν λεφτά χωρίς καμία διαφάνεια στους κατά τόπους δήμους, να κάνει ο δήμος μια δική του διαχείριση των σκουπιδιών. Ή ότι οι τρεις μονάδες, όπως είπε ο τότε υπουργός, και οι δύο σταθμοί μεταμόρφωσης να γίνουν δεκαπέντε, για να γίνει έτσι «δημοκρατική αποκέντρωση» στις μονάδες, οπότε το έργο να στοιχίσει περίπου πέντε φορές περισσότερο. Αυτά το 2019 τελείωσαν. Το 2021 έγινε δυνατή η έναρξη του έργου».
Σήμερα τα στερεά απόβλητα της Πελοποννήσου, τα «απόβλητα του λαού», επεξεργάζονται, ανακυκλώνονται και είναι ακίνδυνα (όσο επιτρέπεται) για το περιβάλλον.
