Λυπάμαι που θα χαλάσω την γενική ευχάριστη εικόνα των «ανεκτέλεστων» της Πληροφορικής και των «mega-επενδύσεων» των τηλεπικοινωνιών, αλλά η «ψηφιακή πασιέντζα» δεν βγαίνει, όπως παρουσιάζεται. Και δεν βγαίνει η «ψηφιακή πασιέντζα», διότι αν δει κανείς κυρίως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τα αναμενόμενα αποτελέσματα από την υλοποίηση των έργων ΤΠΕ/ICT και τα συγκρίνει με τα τρέχοντα αποτελέσματα θα βρει σημαντικές αποκλίσεις.
Βέβαια τα οικονομικά στοιχεία των εταιρειών ΤΠΕ ευδαιμονούν. Οι πωλήσεις και τα κέρδη αυξάνονται, τα «ανεκτέλεστα» (τι όρος [όχι «βουνό»] και αυτός!) είναι σαν το Έβερεστ, όμως δεν έχουμε ξεκολλήσει (και πολύ) από τις τελευταίες θέσεις των ευρωπαϊκών και διεθνών κατατάξεων.
Και φυσικά η εξυπηρέτηση του Έλληνα πολίτη από τις δημόσιες υπηρεσίες δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αντίστοιχη πριν μία δεκαετία. Σίγουρα ο Πιερρακάκης, ο Παπαστεργίου, η ΓΓΠΣΨΔ, το ΕΔΥΤΕ, η ΗΔΙΚΑ, η ΑΑΔΕ οι εταιρείες ψηφιακών υπηρεσιών και πληροφορικής έχουν κάνει πολύ δουλειά, όμως δεν φτάνει.
Χρειάζονται ακόμη περισσότερα σε επενδύσεις, πόρους, προγράμματα, δουλειά. Δεν αρκεί ούτε η απορροφητικότητα του RRF, ούτε η έπαινοι του εξαιρετικού ελληνικού ανθρώπινου δυναμικού που έτσι και αλλιώς δεν φτάνει ούτε για ζήτω, ούτε οι (σημερινές) επιτυχημένες υλοποιήσεις έργων ΤΠΕ, γιατί η ταχύτητα των τεχνολογικών εξελίξεων είναι ο αμείλικτος εχθρός όλων των «ανεκτέλεστων».
